وقتی به چهره ی تو نگاه می کنم،خود را می بینم

که اواره ی بی تو ماندن شده ام.خود را می بینم

که دعا می کنم تا رخسارت را از من پنهان نکنی اما

افسوس و صد افسوس که تو مرا می رانی و به من

درد و گریه را هدیه می دهی و من باز تنها می مانم.

¤ نویسنده: سارا نیکنام

پیام های دیگران